Tuesday, January 26, 2010

ජීවිත වෘන්දයෙ නොසිදෙන වෙණ තත....


ඈත දියඹේ දිලෙන,
ක්ෂිතිජයෙ ඉම ලෙසට...
මෑත සිහින ලොව
යථාර්තය කියා දුන් බවට..
සියලු පඩුවන් ලියු,
කවියක්ව සිත් මඩලට....
පහන් කල ජීවිතයය් ලබා දුන් නියාවෙන්;
ජීවීත වෘන්දයෙ,
නොසිදෙන වෙන තත...
ඔබම පමනි නිබද,
දයාබර අම්මේ....

0 comments:

Post a Comment